dinsdag 2 juli 2024

 we hadden niks tekort en niks teveel
zei mijn moeder altijd
en dat leek de perfecte balans
tussen broos en sterk
tussen warm en koud maar nergens lauw
zwart en wit, maar nooit grijs
het zachte geel van rood met groen
het heilzame van vlees noch vis
zoiets als het uur van de wolf
dat vermoeden, wel voorhanden
maar nooit verslindend

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

ineens weet je het gewoon al lijkt het onuitspreekbaar de leegte van niet meer stil staan bij het rillen van een eikenblad het niet meer gei...