we hadden niks tekort en niks teveel

zei mijn moeder altijd

en dat leek de perfecte balans

tussen broos en sterk

tussen warm en koud maar nergens lauw

zwart en wit, maar nooit grijs

het zachte geel van rood met groen

het heilzame van vlees noch vis

zoiets als het uur van de wolf

dat vermoeden, wel voorhanden

maar nooit verslindend