de drie lichtbruine bladeren
aan de volkomen lege boom
zijn onvoorstelbaar mooi
in deze late herfst
onvermijdelijk gaan ze sterven
want dat maakt ze onsterfelijk
mooi die tijdelijkheid, het even maar
vergankelijk zijn
-
de hemel moet de vreselijkste plek op aarde zijn het onsterfelijk manu militari gelukkig zijn met elke dag dezelfde pap en het monotone roze...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten