dinsdag 10 september 2024

het was een zomer zonder zomer
die late namiddag in het leeg gelopen zaaltje
ze ruimden zwijgend de zandasbak op het koertje
de halflege kopjes, een verweesd broodje
het trage tafelkleed
er passeert een wagen in de straat
zoals alles voorbij gaat

plots kijken ze op, de man en de vrouw
een verwaaide deur, een spleet licht
vluchtig als een argusvlinder

dan zetten ze de stoelen op tafel
alsof er niets is gebeurd


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

ineens weet je het gewoon al lijkt het onuitspreekbaar de leegte van niet meer stil staan bij het rillen van een eikenblad het niet meer gei...