zondag 4 augustus 2024

 

de kraanvogel riep het vrouwtje
radeloos, die schrille kreet
zoals dieren ruiken als onweer nadert
of het blinde kind de moederborst
 
hij wist het, de kraanvogel
die zesde augustus in Hiroshima
niemand die het hoorde,  laat staan luisterde
een vogel, ach wat gekwek
Truman weet wel wat hij doet
wat een naam ook
of Little Boy, het leek wel een Indianenverhaal

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

ineens weet je het gewoon al lijkt het onuitspreekbaar de leegte van niet meer stil staan bij het rillen van een eikenblad het niet meer gei...