we hebben de wind verleerd
het zingen van de takken
het door merg en been
zinderen van de aria in een linde
het dansen van een kastanjeblad op de stoep
het wellustig blazen van een trombone
bij het openbreken van de dag
-
de hemel moet de vreselijkste plek op aarde zijn het onsterfelijk manu militari gelukkig zijn met elke dag dezelfde pap en het monotone roze...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten