ik zet zo graag het puntje op de i
het afstellen van de oude staanklok tot op 1 milliseconde
de perfecte plooi in de gestreepte pantalon
het glas wijn gevuld tot de uiterste rand
het handgeklap in het regelmatigste ritme
het verhaal met het ongewone maar buitengewone einde
en het oeverloze zoeken naar de speld in de hooiberg
het gedroogde gras uitgestald, stengel na stengel
op afgemeten afstand, urenlang
tot ineens de speld oplicht
de klaarte van een felle zonnestraal
het grondig schoon wrijven van het dunne staal
tot het net geen pijn doet aan de ogen
en dan weer naar de orde van de dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten