dinsdag 27 februari 2024

 De oudste oudjes, ze leven nog.
Achter hun kanten gordijntjes, net laag genoeg
om te gluren, met teljoren van God Ziet U
of witte opgeblonken Lievevrouwtjes uit Oostakker of Beauraing
ze luisteren naar langspeelplaten met
operetteliederen, vaak hapert de plaat zoals een muziekdoos
helpt bij het dutten na de middag
ze kijken linear TV tot na Familie of Thuis in de voorplaats
soms slapen ze te lang in de sofa
en schrikken kwaad wakker omdat zij te hard snurkt
dan gaan ze maar slapen, gelaten doven ze de lampen
alweer een overwonnen dag


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

ineens weet je het gewoon al lijkt het onuitspreekbaar de leegte van niet meer stil staan bij het rillen van een eikenblad het niet meer gei...