het is wreed mooi

dat je het onsterfelijk moment

altijd mist

het kind dat te vroeg weg rende

de kus net voorbij, de zonsondergang verdronken

het ultieme moment

is voor straks, later misschien nooit

niemand weet graag op voorhand 

zwijgend duwt hij zijn rolstoel

tot de brede parking en hijst zich in de blauwe Peugeot

exact tien uur dertig

dan zucht de oude

ruikt het leer in de holte van zijn wagen

met bevende vingertoppen betast hij het schutbord

grijpt het stuur, streelt de stang, eerst met de rechterhand, weldra met beide

hij slikt even, ademt zwaar

schikt de achteruitkijkspiegel en kijkt naar achter

streelt opnieuw het bruine leer van de passagierszetel

het dashboard, het dunne geribde stuur, de lange pook

veegt het stof met zijn zakdoek

en ruikt eraan, lang en diep en sluit opnieuw zijn ogen

zo blijft de oude lange tijd

hij lijkt te slapen als de verpleegster

hem zacht aanspreekt

in de refter puree en vis

op zondag een wijntje

 

 gevonden tijd

ik zou de hele waarheid willen

vertellen door niets te zeggen

doodgewoon naast de boom tot de noot valt

132 voet onder water tot de kelp ontluikt

in de holte van de nacht kijken geruisloos

tot de ochtend klaart, de ogenschijnlijk

doodse stilte van Omoe naast haar stoof

Moetje was analfabete zoals Einstein

het licht mat enkel door te kijken

op het niet meer gebruikte

perron heeft de tijd het wachten ingehaald

tussen de spleten groeien boterbloemen ongegeneerd

onkruid tiert gulzig

er landen nooit mussen of kraaien

de wind wiegt de anemonen

naast de Gebroken Harten, de madeliefjes en

de duif, ze wilde sterven sereen

tussen wilde bloemen en treinen die nooit meer stoppen

 

nog vóór het begin van de zomer

valt het blad van de boom

ontijdig ligt het aan de voet van de stam

een futiele wenk, hier is meer aan de hand

is het te vroeg of te laat ?

de wereld strompelt voort zonder seizoenen

het lijkt een verdoken mompeling

van het oude moesje, dement en gemeden

een onverstoorbaar woord waar verder

niemand aandacht aan schenkt

het zal zijn tijd wel duren