de rolkoffer op de taaie kasseien

gejaagd, verhit, opgefokt

de koffer gaat niet op vakantie of

er maar even uit, een weekend relaxen

neen zeker niet, het lijkt een vlucht of

een definitief einde verhaal, geen onderweg

of tussendoortje, er is iets gebroken

onzeker is de koffer nog hoe het voort gaat

een nieuw begin of alles op de schop 

dan legde hij zijn wijsvinger en middenvinger

op haar blote knie, zoals je soms ziet in Franse nouvelle vague

helemaal niet bruusk of zelfs verwacht

heel even maar, vederlicht, de aanraking

van een vlinder die landt op een boterbloem

het verraste haar amper, meer zelfs

het leek alsof ze het verlangde

ze lachte, niet gulzig of begerig

gewoon een heel even glimlach

de ontroering na een lang gesprek en verder

niets, een luchtige ontmoeting

zonder meer, een touch of joy

dat je onmogelijk kan vertalen laat staan verklaren

 

 

de promenade bij valavond verheldert

mijn gedachten, zomaar lijkt alles ineens

klaar en onvoorspelbaar precies

kan je tijd stillen zelfs helemaal

ontdoen van sleur en verdriet gewoon

op adem komen meer dan

heel even maar net niet lang

genoeg om niet daas of dionysisch te worden

zo traag beweegt de witte wolk

alsof ze bijna stilstaat

een fata morgana aan de hemel

en toch glijdt ze voorbij, al zie je het niet

en met haar een lange sliert

een bruidsstoet van een belangwekkende familie

ook al blijf je kijken, er lijkt geen voortgang

het bewegen als vermoeden of

het uitstellen van stil staan